بانکها به جهت ریسک پذیری صفر و بازدهی 22 و حتی 19 درصدی همچنان پرسودترین بازارهای مالی کشور به شمار می آیند. فعالان بازارهای مالی اعتقاد دارند سرمایه گذاری در بانک های کشور طی کوتاه مدت و حتی بلند مدت همچنان برای سرمایه گذاران خرد سوددهی به همراه دارد. بهاالدین حسینی هاشمی از تحلیلگران بانکی در این مورد می گوید:« در میان بازارها و فعالیتهای اقتصادی،سپردهگذاری در بانک سوددهی بالاتری را در سال 93 به همراه داشته است. دلیل اصلی این اتفاق به رکود اقتصادی بازمیگردد. در شرایط رکود، حاشیه سود در فعالیتهای اقتصادی به حداقل و حتی به شرایط منفی میرسد. نبود قدرت خرید کافی میان مصرفکنندگان کالا موجب کاهش تقاضای موثر برای کالاها شده و این موضوع حاشیه سود واحدهای تولیدی و خدماتی را کاهش داده است. از طرف دیگر نرخ سود بالای بانکها برای سپردهها ناشی از دو علت است. یکی عدم سوددهی در بخش حقیقی اقتصاد و دیگری کسری نقدینگی همه بانکها و منفی شدن حسابشان نزد بانک مرکزی است. این موضوع موجب شده تا در یک رقابت ناسالم نرخ سود تا 30 درصد به سپردهگذارها پیشنهاد شود.»
او ادامه می دهد:« در این شرایط این سرمایهگذاری با نرخ بازده بالا و بدون مالیات همراه با پرداخت منظم ماهانه و بدون ریسک جذابیتهای زیادی را ایجاد کرده است. باید توجه داشت که به بازده ماهانه سرمایهها نیز سود جدیدی به طور روزشمار تعلق میگیرد که این موضوع سود موثر سپردهها را از سطح 22 درصد به حدود 30 درصد در سال رسانده است. این میزان سوددهی در مقایسه با بخش حقیقی اقتصاد که بازدهی چندانی در شرایط رکود ندارد، مبنای تصمیمگیری سرمایهگذاران قرار گرفته است. در شرایط فعلی حتی برخی تولیدکنندهها پول خود را در بانک سپردهگذاری کردهاند و با سود آن به پرداخت حقوق کارگرانشان میپردازند. از سوی دیگر تقاضا به دلیل کمبود قدرت خرید کاهش یافته و بانکها که با ارائه برخی تسهیلات شرایط را برای افزایش قدرت خرید ایجاد میکردند نیز دیگر توان چندانی برای این کار ندارند. بانکها دچار نوعی درماندگی شدهاند که دلیل اصلی آن انباشت مطالبات معوق است. در این شرایط اعطای وام برای خرید کالاهای بادوام، تسهیلات لیزینگی و امثال آن نیز کاهش یافته تا تقاضاها بالفعل نشود و رکود در بخشهای مختلف پابرجا بماند.»
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از خبرآنلاین، امکان دسترسی سرمایه گذاران خرد به بازارهای سرمایه گذاری با ریسک پذیری پایین بسیار محدود است. براساس گزارش های رسمی طی نه سال اخیر نرخ پس انداز مردم به دلیل کسری بودجه ماهیانه خانوار به شدت کاهش یافته است. به طور مثال محاسبات نشان می دهد که خانوارهای دهک اول و دوم بری خرید خانه نیاز به 96 سال پس انداز دارند و خانوارهای دهک های میانی تنها طی 13 سال سرمایه گذاری امکان خرید ملک را پیدا می کنند. متوسط قیمت فروش آپارتمان های نوساز که بیش از 30 درصد تقاضای بازار را به خود اختصاص می دهند در تهران و شهرهای بزرگ 3 میلیون و 700 تا 3 میلیون و 900 هزار تومان برآورد می شود. برهمین اساس قدرت خرید وام های 50 میلیون تومانی دولت تنها به خرید 12 متر آپارتمان منحصر می شود. به همین جهت خانوارهای طبقه متوسط که 65 میلیون نفر از جمعیت ایران را پوشش می دهند امکان سرمایه گذاری در بازار ملک را از دست می دهند. از سوی دیگر میزان ریسک سرمایه گذاری در بازارهای طلا و ارز به شدت افزایش یافته است. این بازارها با توجه به اخبار تحولات سیاسی به صورت مدام نوسان را تجربه می کنند. تحلیلگران بازار نیز به سرمایه گذاران غیرحرفه ای حضور در این بازارها را توصیه نمی کنند. در حال حاضر بانک ها حتی با نرخ سود 19 درصدی نیز تنها بازارهای مالی در دسترس سرمایه گذاران خرد به شمار می آیند.