شهریار شقاقی اظهار کرد: بانک مسکن 80 میلیون تومان وام مسکن می‌دهد که با این پول در تهران هیچ ملکی نمی‌توان خرید. در شهرستان‌ها نیز خریداران باید به اندازه همین مبلغ پول داشته باشند تا بتوانند یک واحد مسکونی خریداری کنند؛ حال آن‌که خیلی‌ها از مردم حتی 10 میلیون تومان هم ندارند.

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، وی افزود: اقشار ضعیف که حقوقشان کمتر از یک میلیون تومان است نیازمند مسکن هستند؛ در حالی که با این حقوق نمی‌توانند از عهده‌ی اقساط ماهیانه بیش از یک میلیون تومانی وام‌های 80 و 60 میلیون تومانی با بهره‌های بالا بر بیایند. به همین دلیل دولت باید تسهیلات را با بهره‌های پایین و متناسب با سطح درآمد اقشار مختلف جامعه اختصاص دهد.

این کارشناس مسکن با اشاره به پرداخت تسهیلات در کشورهای توسعه یافته خاطرنشان کرد: در آمریکا کسی دوست ندارد مسکن بخرد؛ چون اقساط خرید مسکن از اجاره بها بیشتر است. این در شرایطی است که در آن‌جا مسکن کالایی سرمایه‌ای محسوب نمی‌شود. ولی مسکن در کشور ما عاملی اقتصادی و درآمدزاست.

شقاقی، برخی رفتارهای اقتصادی در ایران را نامطلوب خواند و گفت: چیزی به نام تقاضا در مناسبات اقتصادی ما جایگاه ندارد و همه چیز احساسی است. اقتصاد مسکن نیز بیش از آن‌که رقابتی باشد، از رفتارهای ذهنی و تورم عمومی تبعیت می‌کند.

وی ادامه داد: بسیاری واحدهای خالی روی دست مالکان مانده اما حاضر به فروش نیستند؛ چون ذهنیت درآمدزایی به افراد اجازه‌ی چنین کاری نمی‌دهد. آن‌قدر ملک را نگه می‌دارند تا با قیمت مدنظر خودشان آن را بفروشند؛ غافل از آن‌که حباب قیمت مسکن طی مدت انتظار، تخلیه می‌شود. این همان تاثیر فرهنگ بر اقتصاد است.

این کارشناس مسکن با بیان این‌که بهتراست دولت شرایطی را فراهم کند که عرضه و تقاضا حرف اول را در بازار بزند، گفت: برای اقشار کم‌درآمد می‌توان از مدل کشورهای موفق استفاده کرد که وام‌های مبلغ بالا و طولانی مدت پرداخت می‌کنند. بدین ترتیب مردم در مدل اجاره به شرط تملیک، مستاجر بانک می‌شوند که تا زمان تسویه حق خرید و فروش ندارند. قراردادها هم در این مدل قابل انعطاف است و هر زمان که توان متقاضی افزایش یافت به بانک اطلاع می‌دهد تا طول مدت بازپرداخت را کم کند.